دوشنبه، مرداد ۱۴، ۱۳۸۷

اعدام یعقوب مهرنهاد


او را کشتند. به‌ وبلاگش سری‌زدم آخرین پستش مال 22 فروردین 1386 پست با این تیتر: /مهرنهاد: مدیران ناموفق ونالایق استان یا استعفا یا برکنار ی و یا قهر ملت را پذیرا باشند. اینهم وبلاگ او: http://mehrnehad.blogfa.com

بله‌ یعقوب مهرنهاد این جوان فعال مدنی بلوچ همراه با عبدالناصر طاهري صدر را هم به‌ زعم خود از سر راه‌ خود کنار زدند. به‌ گفته‌ دادگاه سیستان و بلوچستان، حکم اعدام هردو امروز صبح به‌ اجرا در آمده‌ است.

یعقوب در اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۸۶ از سوی نیروی‌های امنیتی ایران بازداشت شد و پس از آن در ۲۲ بهمن ماه سال گذشته از سوی دادگاه انقلاب زاهدان به اعدام محکوم شده بود.

مهرنهاد دبير انجمن جوانان صداي عدالت شهر زهدان بود که در سال ۱۳۸۱ راه اندازی شده است. http://www.sedayedalat.persianblog.com

به‌ این وبلاگ نیز سری زدم، بیهوده‌ چون ظاهرن صدای این انجمن را خیلی وقت پیش‌ها خاموش کرده‌اند.

مجموعه فعالان حقوق‌بشر با صدور بیانیه‌‌ای اعدام مهرنهاد را محکوم کرده‌اند.

همین و سایت تابناک تنها جایی بود که‌ خبر را داشتند. این خود خیلی پر معناست. اولن از طرفداران حقوق بشر در تهران و اقصی نقاط جهان بزبان فارسی تنها یار بلوچ است! تردید دارم. اما کجا بهتر از سایت رائیس سابق سپاه‌ که‌ این خبر مسرت بخش را به‌ رهبر برساند. ‌متن زیر را بر وبلاگ یعقوب شهید گذاشتم، روانشان شاد باد:

دژخیمان این جوان فعال و عدالت‌خواه‌ را هم برنتافتند. از او تا جایی کینه‌ بدل داشتند که‌ بعد از آن همه‌ شکنجه‌ فقط به‌ اعدام راضی شدند. او تنها نیست، مردم بلوچ تنها نیستند. فرزاد کمانگر، عدنان حسن‌پور، و 10 ها کرد در بند به‌ همین سرنوشت دچارند. نسل قبلی مارا یا قتل‌عام کردند، یا فراری دادند. حال بچه‌های ما را. جوانان ما را. تا کی میکشید. تا کی شکنجه‌ میدهید ای جلادان.
اما این آخر راه‌ است. من صدای آزادی بلوچستان را، کردستان را خیلی زودتر از آنچه‌ حدس زده‌ میشد نزدیک می‌بینم. این خبر را در سایت پاسدار رضایی خواندم. کجایند تهرانیهای آزاده‌؟ کجایند آن طرفداران حقوق انسان؟ کجاست سایتهایشان؟ این جوان یک انسان به‌تمام معنی آزادی‌خواه‌ بود. از این نامردیها و تنهاییها اشکهایم را نمی‌توانم نگهدارم.
مادر عزیز!
مادر یعقوب دستت را میبوسم. و برایت صبر و شکیبایی آرزو میکنم.
دوستان بلوچم ضمن عرض تسلیت از جانب من سنگ قبر این قهرمان بزرگ آزادی را بوسه‌ای بردهید و به‌ شرفش درود بفرستید.
از طرف من کرد و کردهای رنج زندان کشیده‌ و رفیق کشته‌ و پدر کشته‌ و تبعیض دیده‌ آواره‌ به‌ این خانواده‌ داغدار سلام و آرزوی تسلی برسانید. کاش تلفنی از این مادر و پدر داشتم تا خود درودی نثارشان کنم.

Ps: قرار را بر این گذاشته‌ بودیم که‌ در این بلاگ فارسی فقط اخبار از حقوق بشر در کردستان ایران را منتشر کند ولی از آنجایی که‌ این یک فاجعه‌ بزرگ است که‌ دامنگیر هموطنان بلوچ ما شده‌ است و متاسفانه‌ سرنوشت فعالین مدنی کرد در نهایت خطرناکی و ایران ساکت است این پست را گذاشتیم برای همبستگی با مردمان بی‌پناه این وطن سوخته‌ که‌ هم‌سرنوشتان بلافصل ما هستند.04/07/2008
Bookmark and Share

۱ نظر:

ناشناس گفت...

ننگ بر جمهوری اسلامی