جمهوری اسلامی ایران محصول انقلابی بود از آرزوهای مردم ایران برای دمکراسی و رفع تبعیض. از همان روزهای اول نهتنها آرزوها برآورده نشد بلکه سرکوب و زیر پاگذاشتن ابتدایی ترین حقوق مردم در دستورکار حاکمین جدید قرار گرفت. در طی این 30 سال همه اصول و مبانی حقوقبشر توسط قدرت حاکم نادیده گرفته شده و در نهایت سبعیت و خشونت با خواستههای برحق شهروندان برخورد شده است.
طی 30 سال اخیر:
- مقام زنان که نیمی از جامعه را تشکیل میدهند، به شهروند درجه دوم تقلیل یافت؛
- بطور رسمی و قانونی شهروندان دارای مذاهب و عقاید غیر از اهل تشیع شهروند درجه دوم شده و مورد آزار و سرکوب سیستماتیک قرار گرفتند؛
- تحصیل و آموزش در منگنه ایدیولوژی حاکم قرار گرفته و گروه وسیعی از دانشجویان و دانشآموزان در گزینشهای اطلاعاتی و امنیتی از حق تحصیل محروم گشته، مراکز علمی گزینشی گردید و اهل دانش مورد آزار و شکنجه قرارگرفتند؛
- نویسندگان و هنرمندان به زندان و شکنجهگاههای قرونوسطایی سپرده شدند؛
- روزنامهها و آثار ادبی و فرهنگی تحت شدیدترین سانسور قرار گرفتند؛
- جنگی 8 ساله را در جهت صدور انقلاب به کشورهای همجوار، به مردم ایران و عراق تحمیل نمودند، که حاصل آن بیش از 2 میلیون کشته و معلول و صدها میلیارد تومان ضرر مالی شد؛
- جاسوسی و دخالت در امور خصوصی، احوال شخصی و خانوادگی شهروندان قانونی گردید؛
- آزادیهای فردی و معیشتی احاد مردم توسط گروههای امر به معروف و نهی از منکر تحت کنترل دایمی پلیس و نیروهای امنیتی در آمد؛
- اعدام کودکان قانونی شده و ازدواجشان به امری عادی تبدیل شد؛
- 80 نوع شکنجه ابداعی جمهوری اسلامی به کلکسیون شکنجهگران اضافه شد؛
- مجازات سنگسار و قطع اعضای بدن در ایران قانونی و اجرا شد؛
- همجنسگرایان تحت تعقیب و آزار قرار گرفتند؛
- ترور و مثله کردن مخالفین توسط عوامل حکومت در همه جهان رواج یافت؛
- دستگاههای امنیتی صدها بار مرتکب جنایتهایی “خودسرانه”شدهاند که خود در پرونده “قتلهای زنجیرهای” به آن اقرار کردهاند؛
- کشتن مخالفین زیر شکنجه و در حین اسارت در ابعاد وسیعی صورت گرفت؛
- اعدام دستهجمعی زندانیان و گورهای دستهجمعی به پدیدهای عادی تبدیل شد؛
- بیحرمتی به اجساد کشتهشدگان و گورهای آنها یکی دیگر از بدعتهای حاکمان بعد از انقلاب شد؛
- خواستههای فرهنگی و سیاسی هویتطلبان عرب، کرد، بلوچ و ترک را به شدیدترین شیوهها سرکوب کردند؛
- در مناطق کردنشین به قتل عام دستهجمعی مردم بیگناهی که تنها جرمشان هویت کردی آنها بود، دستیازیدند؛
- باعث فرار و آوارگی بیش از 3 میلیون نفر از شهروندان ایرانی شدند.
مردم ایران 3 دهه وحشت و بربریت این رژیم را با پوست و گوشت و استخوان خود حس کردهاند. موارد بالا فقط جنبههای زیرپا گذاشتن حقوق بشری که بطور قانونی انجام میپذیرد و تنها گوشههای آشکار شده از پرونده سرکوب و جنایت در ایران است، را متذکر میشود. با وجود اینکه افکار عمومی در سطح بینالمللی هنوز از موارد وسیع جنایتهای این رژیم اگاه نیست، هر ساله و بطور مستمر عفو بینالملل و دیدهبان حقوقبشر، حکومت ایران را بخاطر زیرپا گذاشتن حقوقبشر محکوم نموده است. سازمان ملل متحد بیش از 22 بار توسط مجمع عمومی خود موضوع سرکوب شهروندان ایرانی را مورد اعتراض قرار داده است و همچنین بکرات توسط کمیسیونهای مختلف این ارگان جمهوری اسلامی محکوم گردیده است.
در حال حاضر هزاران شهروند ایرانی بصرف داشتن تمایلات آزادیخواهانه و خواستههای حقوقبشری خود در زندان و یا تحت تعقیب هستند. در ایران مراکز کمک به زندانیان و وکلا نیز تحت تعقیب قرار میگیرند. ” کانون دفاع از حقوقبشر” در آستانه برگزاری بزرگداشت شصتمین سالگرد منشور حقوق بشر بدست ماموران جمهوری اسلامی مهر و موم شد. این مرکز که تحت سرپرستی خانم شیرین عبادی برنده جایزه نوبل است، یگانه مرکز حقوق بشری “رسمی” در ایران بود. بطور کلی در ایران هیچ مرکزی برای رفع این مظالم وجود ندارد. طی سال گذشته 312 تن اعدام شدند که تعدادی اعدام کمسالان و سنگسار زنان نیز شامل آن بود. در ماههای اخیر تعداد زیادی از شهروندان بهایی، مسیحی و دراویش بشکل دستهجمعی بازداشت شده و زندگیشان در خطر است. در سالی که گذشت زنانی که برای جمعآوری امضا در جهت حقوق مساوی بامردان، فعالیت میکنند، به حبسهای طویلالمدتی محکوم میشوند. گزارشهای تازه از محرومیت تحصیلی دانشجویان معترض در تهران، شیراز، سنندج و دیگر مراکز علمی و دانشگاهی و به زندان افتادن تعداد دیگری خبر میدهند. امسال همچنان رسانهها، وبلاگها و سایتهای انترنتی فیلتر و صاحبان آنها تحت تعقیب قرار گرفتند. هماینک 13 تن از شهروندان کرد بجرم عضویت در سازمانهای مدنی و یا ابراز عقیده و انتشار آن در وبلاگ و یا دیگر رسانهها در انتظار اجرای احکام اعدام خود هستند.
در سالگرد انقلاب ایران جمهوری اسلامی سعی در ارائه چهرهای متفاوت دارد. و هرساله در چنین روزی با اتکا به صورت بزک شدهای که از خود به نمایش میگذارد سعی در خام کردن افکار عمومی دارد. با حضور خود و اعلام همبستگی با مردم ایران، برای کمک به امر دمکراسی و اعتراض به سرکوبهای شدید شهروندان ایرانی مارا یاری دهید.
روز22 بهمن مصادف با 11 فوریه ساعت 1بعد از ظهر در سیمین سالگرد انقلاب ایران با حضور آرام خود در جلو ساختمان پارلمان هلند و برپایی نمایشگاه عکس از موارد سرکوب و زیرپا نهادن حقوقبشر، اعتراض خود را به سرکوب 30 ساله نشان داده و با مردم ایران اعلام همبستگی خواهیم کرد.
سازماندهی:
شبکه حقوق بشر کرد
شبکه انسانی دنیا
http://www.amnestyusa.org/document.php?id=ENGMDE130102009&lang=e